விலை மகள்

ஏதோவொரு பிரிவு 

எனை ஆட்கொண்டு

வெளியே தள்ளி தாழிட்டது

அப்போது 

எங்கிருந்தோ நீண்டு வந்த 

கரங்கள் இரண்டு 

எனை தூக்கி ஆறுதலளித்தது

அப்பா என்றோ

அண்ணன் என்றோ

அழைக்கக்கூடாதென

ரகஸிய கட்டளையிட்டது

பிறகுதான் 

என் மூளைக்கு எட்டியது 

அது ஒரு 

பெண் வாசனைப் பிடித்தலையும்

ரத்தம் குடிக்கும் காட்டேரி என்று 

என் பருவ வீட்டினை

இடித்துள்ளே புகுந்த 

மதயானையும் அதுதாம்

பிறகு 

இந்த வெள்ளை நிறமும் 

உதட்டுச் சிவப்பும்

நிமிர்ந்த கொங்கையும்

முகவடிவுமே

எனக்கு துரோகிகள்

வளைந்து கொடுக்க முடியாது

முறிந்து கொடுக்கவும் முடியாது 

திமிறிய கணங்களில் 

ஒவ்வொன்றாய் வந்த 

வெறி நாய்கள் 

என்னை சுவைத்து ஏப்பமிட்டன

அட போங்கடா

ஒரு நாளில் 

எத்தனை பேருடன் 

வியர்வை நாற்றம் நுகர்ந்து 

ஈடுகொடுக்க முடியும் 

இல்லை 

என்னுறுப்பு ரப்பரால் செய்யப்பட்டதா? 

முகம் தெரியாதவன் 

மொழி தெரியாதவனிடமிருந்தெல்லாம்

எப்படி நான் மீள்வது 

ஒவ்வொருவனின் வர்ணனைக்கும்

ஒவ்வொருவனின் ரசனைக்கும்

உடன்படவில்லையெனில்

காயங்களும் கீறல்களுமே எஞ்சும்

ஒரு தலைவலிக்கு

மாத்திரைகள் இல்லை 

மாதவிலக்கிற்கும்

நாப்கின்கள் இல்லை 

அப்படி என்னடா 

பெண் சுகம் கண்டு விட்டீர்கள் 

தேவடியா பயல்களா

இல்லை நான் 

விட்டு விடுங்களென்றால்

விட்டு விடவா போகிறீர்கள்? 

என் தூக்கம் கனவு ஆசை அனைத்தையும் 

காசாக்கிவிட்டீர்களே

என் மகிழ்ச்சி கோபம் சிரிப்பு 

யாவையுமே

வடிகட்டி குடித்துவிட்டீர்களே

இனி எனக்கிருப்பது

வெறும் எலும்புக்கூடும் தோலும்தானே

அல்லது 

என் வாழ்க்கை 

யாரோ ஒரு முகம் தெரியாதவனிடமிருந்து

கிடைக்குமா?

-கோபால்தாசன்