தமிழ்.வெப்துனியா.காம்: குல தெய்வத்தின் முக்கியத்துவம் பற்றி அதிகம் கூறியுள்ளீர்கள். மற்றொன்று ஒவ்வொரு ஊரிலும் உள்ள காவல் தெய்வம். எங்கள் ஊரில் பார்த்தீர்களானால் ஊர் காவல் தெய்வமாக உள்ள ஐயனாருக்கு வைகாசியில் காவடி எடுக்கிறோம். இப்படி ஊர்க் காவல் தெய்வத்தையும் குல தெய்வங்களுக்கு இணையாக வழிபடுகிறோம், இதை எப்படி பார்ப்பது?
ஜோதிட ரத்னா முனைவர் க.ப.வித்யாதரன்: குலம் காக்கும் தெய்வம் குல தெய்வம். இது வழிவழியாக வருவது, ஒவ்வொரு குடும்பத்திற்கும் பாரம்பரியமாக வழிபட்டுவரும் தெய்வம். ஆதிகாலத்தில் மனிதன் கூட்டம் கூட்டமாக வாழ்ந்தான். அப்போது பஞ்ச பூதங்களின் கூட்டாக குல தெய்வங்களை உருவாக்கி வழிபட்டு வந்திருக்கிறார்கள். இதேபோல்தான் காவல் தெய்வமும்.
இதில் குல தெய்வதிற்குரிய முக்கியத்துவம் என்னவெனில், எந்த நல்ல காரியம் செய்வதென்றாலும், எடுத்துக்காட்டாக திருமணம் என்று சொன்னால், முதல் திருமண பத்திரிகையை குல தெய்வத்திற்கு வைத்து வணங்கிவிட்டுத்தான் பிறகு மற்ற தெய்வங்களுக்கு வைத்து வணங்கி, பிறகு கொடுக்கத் தொடங்குவார்கள். இதேபோல் காவல் தெய்வமும் மிக முக்கியமானது. காவல் தெய்வத்தை எல்லைக் கடவுள் என்றும் சொல்கிறோம். எந்த ஒரு நல்ல காரியத்தை முன்னெடுக்கும் போதும், காவல் தெய்வத்தை வணங்கிவிட்டு அல்லது அது இருக்கும் திசையை நோக்கியாவது ஒரு கற்பூரத்தை ஏற்றி வணங்கிவிட்டுச் செல்வர்.
ஐயனார் கோவில் என்பது ஊருக்கு வடக்கே ஐந்தாறு கிலோ மீட்டர் தாண்டித்தான் இருக்கும். ஐயனார், முனீஸ்வரர், கருப்புசாமி ஆகிய எல்லைக் கடவுள்கள் எல்லாம் ஊருக்கு வெளியேதான் இருக்கும். இதேபோல் சில பெண் தெய்வங்களும் காவல் தெய்வங்களாக உள்ளன. இந்த தெய்வங்களுக்கெல்லாம் உயிர்ப் பலி கொடுக்கும் வழமை பண்டையக் காலத்தில் இருந்தே உள்ளது. இதை எதற்கு செய்கிறார்கள் என்றால், நாம் முன்னெடுக்கும் காரியத்தில் வழித்துணையாக காவல் தெய்வங்கள் இருக்கும் என்பதால்தான். வழித்துணைக் கடவுள் என்பதுதான் காவல் தெய்வம்.
காரில் நீண்ட பயணம் போகும் முன்னர் கூட, முன் சக்கரங்களில் இரண்டு எலுமிச்சை பழங்களை வைத்து நசுக்கிவிட்டு எடுக்கிறோம். அப்போது கூட காவல் தெய்வங்களை வணங்கிவிட்டுத்தான் அதனைச் செய்கிறோம். திக்கற்றவர்களுக்கு தெய்வமே துணை என்று கூறுகிறார்கள் அல்லவா? அந்த தெய்வம் இந்தக் காவல் தெய்வம்தான். ஒரு பெரிய ஆளை சந்திக்கப் போகிறோம், அவர் எப்படி நடந்துகொள்வார், அவர் பெரிய மலை என்றால், நான் மடு போன்று சிறியவன், என்னை தூக்கி எறிந்துவிடக் கூடாது, ஐயனாரப்பா நீ என் கூட துணையாக இருக்கனும் என்றெல்லாம் வேண்டிச் செல்வார்கள்.
மேலும் அந்த நாட்களில் எல்லாம், இப்போது உள்ளதுபோன்று சாலை, வாகன வசதிகளெல்லாம் கிடையாது, தனியாக, காட்டு வழியில் சென்றாக வேண்டும். அப்படி பல ஊர்களுக்குப் பயணம் ஆகும் போதெல்லாம், இப்படி ஆங்காங்குள்ள காவல் தெய்வங்களை வணங்கிக் கொண்டுதான் சென்று வந்தார்கள். அந்த அளவிற்கு காவல் தெய்வங்கள் மீது அவர்களுக்கு அதீத நம்பிக்கை இருந்தது.
ஆகவே, குல தெய்வம் என்பது குலம் காக்க வந்த தெய்வம், குழந்தைக்கு முதல் முடி எடுப்பதில் இருந்து முதல் கல்யாண பத்திரிகை வைப்பது வரை வீட்டில் எந்த விசேடமானாலும் முதல் வணங்குதலுக்குரியது. அந்தக் காலத்தில் எல்லாம் குல தெய்வத்தை தனித்து வழிபடக் கூடாது என்றுதான் சொல்வார்கள். குடும்பக் கொத்து என்று சொல்வார்கள் அல்லவா, அப்படி சித்தப்பா, பெரியப்பா, மாமன் மச்சான் உள்ளிட்ட எல்லோருடனும் சென்றுதான், கலந்துதான் வழிபட வேண்டும். அப்போதெல்லாம் எல்லோரும் வண்டி மாடு கட்டிக்கொண்டுச் சென்று முதல் நாள் சைவமாக படைப்பார்கள், அடுத்த நாள் அசைவமாக இருக்கும், மூன்றாவது நாள் இரண்டும் கலந்த உணவு சமைத்து படைப்பார்கள். வேண்டுதல், கேளிக்கை எல்லாமும் கலந்தே இருக்கும். அப்போதுதான் பெண், மாப்பிள்ளை பார்ப்பது, பேசி முடிப்பது என்றெல்லாம் நடக்கும். இன்றைக்கு அது பெரிதும் சுருங்கி தனித்தனியாக நடந்து வருகிறது.
இவை இரண்டையும் தாண்டியதுதான் இஷ்ட தெய்வம் என்பது. திருப்பதி, குருவாயூர் போன்ற தலங்களுக்குச் சென்று வழிபடுவது என்பதெல்லாம் இந்த வகையைச் சேர்ந்ததுதான்.
